Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Όταν,εάν, τώρα




Ένα μικρό κορίτσι με γιασεμιά στα μάτια,
συνάντησε το "όταν" και το ρώτησε,
Εσένα ποια είναι η δουλειά σου ; 
Εγώ του απάντησε το "όταν", μεταθέτω συνεχώς τα πράγματα στο μέλλον, 
τα μακραίνω τόσο πολύ που δεν προλαβαίνει ή ξεχνά κανείς στο τέλος 
να ζήσει. 

Δεν μου αρέσεις είπε το κορίτσι και σκόρπισε τα φύλλα του γιασεμιού. 
Λίγο παρακάτω σε ένα δρόμο γεμάτο λάσπες,
είδε να περπατά σκυμμένο το "εάν".
Εσένα ποια είναι η δουλειά σου; το ρώτησε. 
Εγώ του "λέει", δεν σταματώ λεπτό να διηγούμαι το παρελθόν,
να θυμάμαι και να κλαίω, σκορπώντας τύψεις κι ενοχές.
Δεν μου αρέσεις, είπε το κορίτσι και κύλησε ένα δάκρυ.

Σε λίγη ώρα στο κάτω στενό του χωριού
εκεί που ανθούσαν βασιλικοί και κατιφέδες, περνούσε το "τώρα", 
δεν το ρώτησε τίποτα απολύτως
απλά το ακολούθησε "τώρα" και χάθηκαν στην ομορφιά.



π.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος




8 σχόλια:

  1. Πολύ καλό!!! Και σοφό!! Τώρα λοιπόν!!!
    Καλημέρα Ηλιοκέντητη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραίο χωριό αυτό! Θα μπορεί να συναντήσει κανείς κι άλλες λέξεις που μας... βασανίζουν, φαντάζομαι!
    Το κορίτσι με τα γιασεμιά στα μάτια μάς δείχνει το δρόμο!!!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το χθες πέρασε .. το αυριο δεν το ξερουμε.... ξερουμε ομως το τωρα... !!ας το αγαπησουμε λοιπόν... καλο σου βραδυ φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχο! Και πολύ καλά κάνει και μας υπενθυμίζει το "τώρα", ότι είναι το μόνο που αξίζει να μας απασχολεί! Φιλιά πολλά και καλό σ/κ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή