Θυμάμαι όταν βρέθηκα μεσ' τη ζωή μονάχη
κι’ολοταχώς προχώραγα, να δίνω πάντα μάχη
βρέθηκα μεσ' τα δύσκολα μ΄αγκίδες σκαλοπάτια
και είδα πως βγήκα ξαφνικά σε δυο μονοπάτια!
κι’ολοταχώς προχώραγα, να δίνω πάντα μάχη
βρέθηκα μεσ' τα δύσκολα μ΄αγκίδες σκαλοπάτια
και είδα πως βγήκα ξαφνικά σε δυο μονοπάτια!
(απόσπασμα απο το ποίημα της
Αγαθής Παπαδοπούλου
"Τα μονοπάτια της ζωής")
Και τελικά η ζωή για ακόμη μία φορά έρχετε να σου αποδείξει πως ο άνθρωπος αντέχει.
Καταστάσεις που κάποτε έμοιαζαν σαν ένα μαύρο πέπλο που τυλίγει την καρδιά σου,
περνώντας ο χρόνος αλλάζουν.Γιατί μαζί του αλλάζεις και εσύ.
Κι αυτό που κάποτε φοβόσουν ξέρεις τώρα πως μπορείς να το αντέξεις.
Είτε ξεπερνώντας το είτε αλλάζοντας του τη μορφή που είχε μέσα σου.
Συνέχισε με πίστη και η ζωή πάντα θα σου δείχνει νέα μονοπάτια.
Ισχύει πραγματικά. Την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μεγαλώνοντας ανακαλύπτουμε πως έχουμε απίστευτες αντοχές, έτσι συνεχίζεται το ταξίδι μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό υπόλοιπο καλοκαιριού! :)